|
მთავარი » 2011 » ნოემბერი » 01
იმ დღეებში, რომიდან მოვიდა წიგნი, რომელიც პატრიარქმა მისწერა წმ. ნინოს, მეფესა და ქართველ ერს. გამოგზავნილი იქნა ფრანგი დიაკონი, რათა ქება შეესხა ნინოსათვის და მისგან მიეღო ლოცვა-კურთხევა და მადლი. მას ჰქონდა წმ. ნინოსათვის წერილი ფრანგთა მეფისაგან, რომელიც ნინოს მამისაგან იყო მონათლული, და იერუსალიმიდან და კონსტანტინოპოლიდან შეეტყო, რომ ქართველთა ქვეყანა სიმართლის მზით განათებულიყო. ქების წიგნი იმიტომ მოეწერათ, რომ გაეგოთ იმ სასწაულებისა და კურნებების შესახებ, რომელნიც სვეტთან და მაყვლოვანში ხდებოდა. ფრანგმა დიაკონმა მოისმინა მცხეთაში სვეტთან მომხდარი სასწაულების შესახებ, რომლებიც თავადაც იხილა და გაკვირვებული ადიდებდა ღმერთს და წერილებით გაბრუნდა უკან. მაშინ მეფემ უთხრა წმ. ნინოსა და ეპისკოპოსს, რომ: მსურს მთიელნი ძალით, მახვილით მოვაქციო და ჩემი სიძე ფეროზი ღვთის ძეს დავამონო და პატიოსანი ჯვარის თაყვანისცემა შევძინო, - წმ. ნინომ მიუგო: ღმერთს არ უბრძანებია მახვილის აღება, არამედ წმიდა სახარებითა და პატიოსანი ჯვარით უნდა დავანახოთ ჭეშმარიტი გზა, რომელიც საუკუნო ცხოვრებაში მიიყვანს კაცს და ღვთის მადლი გაანათლებს იმათი გულების სუბნელეს. - და წავიდნენ წმ. ნინო, ეპისკოპოსი იოანე და მათთან ერთად მეფის ბრძანებით იყო ერთი ერისთავი, მივიდნენ ისინი წუბენში და მოუწოდეს მთიელებს, რომლებიც პირუტყვებს მიმსგავსებოდნენ, ჭართალელებს, ფხოელებს, გუდამაყრელებს და უქადაგეს მათ ჭეშმარიტი ქრისტიანული სჯული, საუკუნო სიცოცხლის შემძენი. ხოლო იმათ არ ისურვეს ნათლობა, მაშინ მეფის ერისთავმა მახვილს მ
...
კითხვის გაგრძელება »
ნანახია:
728
|
დაამატა:
zereka
|
თარიღი:
2011-11-01
|
|
როცა ხალხმა მიიღო ქრისტიანობა მონდომებით, მღვდლების ჩამოსვლამდე მეფე მირიანმა მოინდომა ღვთის სახლის აშენება და ჰკითხა წმ. ნინოს, თუ სად უნდა აეგო იგი? ნინომ უპასუხა: სადაც მთავართა გონებამ ისურვოს. - მეფემ უთხრა: მიყვარს მე შენი მაყვლოვანი და ჩემი გონებით ეგ საქმე აქა მსურს, მაგრამ არ იქნება ასე, არ მოვერიდები სამეფო ბაღს, ნაძვების სიმაღლესა და ნაყოფიერ ბაბილოს და ყვავილების სურნელებას. რადგან ჩვენებაში შენ იხილე, რომ ფრინველები თავიანთ ფრთებს იბანდნენ წყლით და გაწმედილები და გაბრწყინვებულები სამოთხის ბაღის ხის ტოტებზე სხდებოდნენ და ტკბილი ხმით გალობდნენ; ჭეშმარიტად ეს წარმავალი, ხილული ბაღი-სამოთხე გვექცევა ჩვენ საუკუნო სიცოცხლედ, ამიტომ საბერძნეთიდან მღვდლების მოსვლამდე, აქ ავაშენებთ ღვთის სახლს, სადაც ჩვენ ვილოცებთ. - და მაშინვე აუხსნა ხუროებს, რაც უნდა აეშენებინათ. მოჭრეს ის ნაძვი და მისგან დაამზადეს შვიდი სვეტი ეკლესიისათვის. და როცა ააგეს ხის კედელი და სვეტები აღმართეს თავ-თავის ადგილზე, ყველაზე დიდი სვეტი, რომელიც შესახედავად იყო საკვირველი და რომელიც ეკლესიის შუა საყრდნად იყო გათვალისწინებული, ვერაფრით ვერ აღმართეს და მეფეს აცნობეს ეს საკვირველი ამბავი, რომ სვეტი ადგილიდან ვერ დაძრეს. მაშინ მოვიდა მეფე მრავალრიცხოვან ხალხთან ერთად და მრავალნაირი ღონე იხმარეს, ყოველნაირად ეცადნენ და მისი აღმართვა მაინც ვერ შეძლეს. მეფე და იქ მყოფი ხალხი გაკვირვებული იყო და მიზეზი ვერ გაეგოთ. როცა დაღამდა, შეწუხებული მეფე წავიდა თავის სამყოფელში, ხოლო წმიდა ნინო და მისი თორმეტი მოწაფე-
...
კითხვის გაგრძელება »
ნანახია:
1995
|
დაამატა:
zereka
|
თარიღი:
2011-11-01
|
|
მე აბიათარი, მღვდლად ვიყავი დადგენილი იმ წელიწადს, როცა წმიდა და სანატრელი დედა ნინო მოვიდა მცხეთაში. იმ დროს მივიღეთ ჩვენ წიგნი ანტიოქელი ებრაელი მღვდლებისაგან, რომელშიც ეწერა, რომ: ღმერთმა ისრაელთა სამეფო დაყო სამ ნაწილად, ჩვენი წინასწარმეტყველები განელდნენ, და რომელნიც ღვთის სულსა ფლობდნენ, იმათ თქვეს რომ ყოველივე აღსრულდა და გავიფანტეთ ჩვენ მთელ ქვეყანაზე და რომაელებმა დაგვიპყრეს; ვტიროდით მწარედ, რომ შემოქმედი ღმერთი განვარისხეთ. ეხლა განიხილეთ მოსეს წიგნები და მისი სიტყვა, რომელიც მან დაგვიწერა, რომ რომელიც ამ ქვეყანაზე თავის თავს ღვთის ძედ აცხადებს, მოკლულ იქნას; ნაზარეველის სიკვდილს ვგულისხმობთ, რადგან როცა ძველად ჩვენი მამები ღვთის წინაშე სცოდავდნენ და მას სრულიად ივიწყებდნენ, მაშინ ღმერთი ბოროტს აბატონებდა მათზე, ხოლო როცა ღმერთს უბრუნდებოდნენ და ევედრებოდნენ, მაშინვე არიდებდა მათ ჭირსა და განსაცდელს. ეს ასე იყო და მომხდარა შვიდჯერ, რაც ჩვენ წმიდა წერილიდან ვიცით. ხოლო ეხლა, როცა ჩვენმა მამებმა შეიპყრეს უბრალო ქალის ძე და მოკლეს, ღმერთმა ხელი აიღო ჩვენზე და დაშალა ჩვენი სამეფო, მოგვაშორა თავის ტაძარს და ჩვენი მოდგმა სრულიად უგულებელყო. იმ დროიდან გასულია სამასი წელი და მეტიც და ღმერთმა არ შეისმინა ჩვენი ვედრება, რასაც დიდად განვიცდით და ვფიქრობთ, იქნებ მართლაც ზეციდან იყო ის კაცი. - და მოუხშირეს მათ ამაზე ჩვენთან წერა, ხოლო მე, როცა ყოველივე ეს გავიგე, შევეცადე რომ ნინოსაგან გამეგო ქრისტეს შესახებ, თუ ვინ იყო იგი, ან რა მიზეზით შეიქმნა ღვთის ძედ. მაშინ წმიდა ნინომ
...
კითხვის გაგრძელება »
ნანახია:
1122
|
დაამატა:
zereka
|
თარიღი:
2011-11-01
|
|
პირველად გავიხსენოთ ჩვენი წმიდა და ნეტარი დედის, ქართველთა განმანათლებლის, წმ. ნინოს ცხოვრება. რომელიც თვით წმიდანმა მოგვითხრო თავისი გარდაცვალების მოახლოებისას. იგი აღწერა მორწმუნე დედოფალმა სალომე უჯარმელმა, რომელიც იყო წმ. მირიან მეფის ძის ცოლი. იმ დროს, როცა წმ. გიორგი კაბადუკიელი ქრისტესათვის ეწამა, ერთი კაბადუკიელი წარჩინებული კაცი, სახელად ზაბულონი, რომელიც იყო ღვთის რჩეული მონა, წავიდა რომში, რათა მეფე მაქსიმიანესთან ემსახურა და წყალობა მიეღო მისგან. იმავე ხანებში ქალაქ კოლასტრაში ცხოვრობდა ერთი კაცი, რომელსაც ყავდა ქალ-ვაჟი. ვაჟის სახელი იყო იობენალი, ხოლო ქალისა - სოსანა. მშობლების გარდაცვალების შემდეგ და-ძმა დარჩა ობლად, ამიტომ ადგნენ და საცხოვრებლად გადავიდნენ წმიდა ქალაქ იერუსალიმში, რადგან იმედად ქცეოდათ ყველა ქრისტიანის მიზანი - წმიდა აღდგომა. აქ მიენდვნენ ისინი უფალს და მალე იობენალმა მიიღო იკონომოსობა, ხოლო მისი და სოსანა ბეთლემელ სარრა ნიამფორს ემსახურებოდა. ჭაბუკი ზაბულონი კი, რომელიც შესავალში ვახსენეთ, ჩავიდა რომში მეფესთან იმ დროს, როცა ფრანგები აუმხედრდნენ რომაელებს და შეებრძოლნენ მათ პატალანის ველზე. და ღმერთმა გააძლიერა ჭაბუკი ზაბულონი, რომელმაც დიდი წინააღმდეგობა გაუწია მტერს, სძლია და განდევნა, მათი მეფე-მთავრები დაატყვევა და რომში მეფეს მიჰგვარა. მეფემ დატყვევებულებს სიკვდილი მიუსაჯა. სიკვდილმისჯილმა ფრანგებმა დაიწყეს ტირილი და ევედრებოდნენ ზაბულონს: ჯერ მოგვეცი თქვენი სჯული, შეგვიყვანე შენი ღმერთის ტაძარში და შემდეგ დაგვხოცე, რადგან შენგან ვართ დ
...
კითხვის გაგრძელება »
ნანახია:
1002
|
დაამატა:
zereka
|
თარიღი:
2011-11-01
|
| |
|
|
|